Jedna, naizgled jednostavna i polušaljiva objava na Redditu, u kojoj korisnik postavlja pitanje “Što su Hrvati mislili o ćevapima 1983. godine?”, izazvala je pravi val nostalgije, komentara i prisjećanja. Umjesto površne šale, uslijedila je iskrena i duhovita retrospektiva o tome kako su ćevapi, i tada kao i danas, bili važan dio svakodnevice i društvenog života.

Karapandža nije bio oduševljen

U raspravi je istaknut i komentar poznatog kuhara Steve Karapandže, koji je u kratkom video isječku iz tog razdoblja komentirao: “Cijeli Jadran smrdi po ćevapčićima i ražnjićima. To je upropastilo i ono malo kuhinje što smo mogli uzdignuti i pokazati.”

Karapandža, poznat i po tome što je kuhao za Josipa Broza Tita, očito nije bio ljubitelj masovne popularnosti ćevapa, smatrajući da su preplavili gastronomsku ponudu Jadrana.

No, korisnici Reddita s njim se baš i nisu složili. Jedan od njih duhovito je komentirao: “U RH još nisam probo barem dovoljno dobre ćevape, zato me i ne čudi da im smrde.”

Misljenje Hrvata o cevapima 1983.godine
byu/Amazing_Slide_1253 inbih

Brza, ali voljena hrana

Ćevapi su se tada doživljavali kao brza i dostupna hrana, ali to nije nužno nosilo negativnu konotaciju. Naprotiv, za mnoge su bili idealan obrok na putovanjima, izletima ili sportskim događanjima. Bili su prisutni na svakom koraku – od pijaca do autobusnih kolodvora, a jeli su se najčešće uz luk, somun i pivo.

“Ćevapi su bili standardni dio svakog izleta ili odlaska u Tuzlu, Sarajevo, Travnik… Putovalo se satima samo da bi se pojela dobra porcija,” prisjetio se jedan korisnik.

Iako ih se nije smatralo “pravim” obrokom za zasititi se, već više “usputnim zalogajem”, njihova važnost bila je daleko šira.